Eén op de drie 65-plussers, die nog zelfstandig thuis woont, valt minstens één keer per jaar. Ongeveer 10% van hen komt na een val op de eerste hulp terecht met letsel. Over de ernst van de valproblematiek en specifieke valrisicofactoren bij ouderen met een lage sociaal-economische status (SES) en/of migratieachtergrond is nog weinig bekend. In de publicatie ‘Valpreventie voor ouderen met een lage sociaal-economische status (SES) en/of migratieachtergrond’ zetten VeiligheidNL en Pharos alles wat daar wel over bekend is op een rijtje.
Ouderen met een laag inkomen en lage opleiding lopen mogelijk een hoger risico om te vallen, zeggen de onderzoekers in de nieuwe publicatie. Dat komt doordat deze ouderen gemiddeld een slechtere gezondheid hebben dan leeftijdsgenoten met een hoge SES.
Interventies sluiten vaak niet goed aan bij de belevingswereld van mensen met een lage SES en/of migratieachtergrond, weten de onderzoekers. Dat komt vaak door persoonlijke, sociale en culturele factoren. Denk daarbij aan factoren als een taalbarrière, (culturele) normen en waarden, specifieke overtuigingen en tradities en lees-, schrijf- en gezondheidsvaardigheden. Bestaande aanpakken van valpreventie bereiken ouderen uit deze groep vaak onvoldoende en zijn daardoor niet effectief. Tegelijkertijd heeft juist deze groep baat bij valpreventie omdat zij eerder risico lopen op gezondheidsproblemen en daarmee mogelijk ook op een val.
Lees meer op de website van Pharos